Vel ályktað

Fyrir mitt leiti sé ég enga ástæðu til að banna fólki að skoða áróður ISIS.

Ef fólki lýst vel á, þá eigum við endilega að leyfa þeim að fara til Írak eða Sýrlands, þar sem það getur ætt um og nauðgað óvopnuðu fólki, í stað þess að gera það kannski hér, ef það ræður ekki við sig.

Og svo mæli ég eindregið með því að við hleypum þeim hinum sömu aldrei til baka inn í landið aftur.

Að auki gæti verið gott að fylgjast með hvort ISIS hyggur á útrás.  Þá getur verið sniðugt að hunsa tilmæli innanríkisráðuneytisins, sem frábiður sér allt ofbeldi í gerð krimma, og skjóta fíflin bara þegar þau birtast.

Fyrir hina, sem eru meira fyrir að gera eins og íslensk ráðuneyti bjóða, þá er gott að vita af komu hryðjuverkahópa með fyrirvara, svo það geti keypt vaselín og brínt hnífana í eldhúsinu - vaselínið er til þess að hryðjuverkamennirnir meiði sig síður þegar þeir nauðga ykkur, og hnífarnir þurfa að vera beittir svo auðveldara sé fyrir þá að saga af ykkur hausinn á eftir. 

Upplýsingar eru bara góðar. 

Wikileaks fordæmir lokun vefsíðu Ríkis íslams

Alltaf að sýna útreikninga

Það var alltaf sagt í barnó.

Neysluviðmið endurskoðuð séu forsendur rangar

Um flugelda

Í Frumvarpi til laga um breytingu á vopnalögum, nr. 16/1998, er ekki bara verið að auka starfsöryggi ofbeldisglæpamanna, heldur er líka verið að draga úr úrvali flugelda, gera þá dýrari, og búa til auka kostnað sem leggst á alla, hvort sem þeir taka nú þátt í að kaupa þá beint eða ekki.

Byrjum að vitna í drögin:

Á eftir 5. gr. laganna kemur ný grein, 5. gr. a, svohljóðandi:

Sá sem framleiðir, flytur inn eða verslar með sprengiefni eða forefni í sprengju skal gefa viðkomandi lögreglustjóra, hvenær sem þess er óskað, aðgang að birgðabókhaldi og nákvæmar upplýsingar um framleiðsluna, seldar vörur og óseldar birgðir, sem og upplýsingar um kaupanda efnis. Þá getur lögreglustjóri, hvenær sem er og án sérstakrar heimildar, krafist þess að fá aðgang að húsnæði þar sem framleitt er sprengiefni eða þar sem birgðir af því eru geymdar.  

Hér er strax áhugaverður munur á Íslendingum og Bandaríkjamönnum: kaninn myndi heimta heimild.  Alltaf.

Hér?  Við erum ekki jafn langt komin.

Sá sem framleiðir, flytur inn eða verslar með sprengiefni eða forefni í sprengju skal tilkynna viðkomandi lögreglustjóra um óvenjuleg kaup eða grunsamlegar fyrirspurnir hvort sem af framleiðslu, innflutningi eða sölu sprengiefnis verður. Ráðherra setur nánari ákvæði í reglugerð, t.d. upplýsingar um efni sem um ræðir. 

Hvernig vita þeir hvað telst grunsamlegt?  Ennfremur, hvernig vita þeir sjálfir hvað er "forefni í sprengju?"  Ekki allir vita það.

Þetta er samt enn normal íslensk fjósamennska.  Kostar ekkert meira en hvað annað. 

13. gr.

Í stað 33. gr. kemur nýtt ákvæði svohljóðandi:

Þeir sem fara með skotelda skulu ætíð gæta fyllstu varúðar. 

Ah, hvar værum við stödd, ef ekki væri fyrir besservissera að setja besservizku sína í lög.  Talandi niður til okkar eins og við séum óvitar.

Hvað gerir þá þess umkomna?

Það eru nú ekki beint bestu eintökin sem rata í ráðuneytin.

Framleiðendur skotelda skulu tryggja að þeir samrýmist þeim öryggiskröfum, m.a. um CE-samræmismerkingu, sem gerðar eru í reglugerð um skotelda o.fl. og einnig reglum sem settar eru í samevrópskum stöðlum þar sem tilvísun hefur verið birt í Stjórnartíðindum eða reglugerðum sem ráðherra er heimilt að setja samkvæmt lögum þessum.  

Fyrir þá sem ekki hafa enn áttað sig á því, þá er krafan um CE merkingar sett til þess að fyrirtæki utan evrópu séu ekki að þvælast inn á markaðinn, eins og um einhverja frjálsa verzlun sé að ræða.

Nú verður alvarlegt slys af völdum skotelda og skal þá bráðamóttaka sjúkrahúss þegar í stað tilkynna það til lögreglu og Neytendastofu. 

Vegna þess að starfsfólk bráðamóttöku hefur ekkert þarfara við tíma sinn að gera en að stunda pappírsvinnu.  Hvernig væri að spara smá í heilbrigðiskerfinu með því einfaldlega að *gera það ekki.*  Hjúkkurnar geta þá notað tíma sinn í eitthvað uppbyggilegt.

1.a.  (33. gr. a)

Neytendastofa skal fara með markaðseftirlit með skoteldum í samræmi við ákvæði laga þessara og reglna settra samkvæmt þeim. 

Þetta hljómar eins og aukakostnaður uppá að minnsta kosti 5 milljónir á ári. Sem fellur á skattgreiðandann - nema ríkið reka bara eina hjúkku eða svo til að eiga fyrir því og standa á sléttu.

1.a.  (33. gr. b)

Ráðherra skal setja í reglugerð nánari ákvæði um eftirtalin atriði að fenginni umsögn Mannvirkjastofnunar, Neytendastofu og Vinnueftirlits ríkisins: 

Það verður áhugavert að sjá hvernig þetta verður misnotað af ríkinu.

18. gr. 

Á eftir 38. gr. kemur nýtt ákvæði sem verður 39. gr. svohljóðandi:

Lög þessi fela í sér innleiðingu á tilskipun Evrópuþingsins og ráðsins 2007/23/EB frá 23. maí 2007 um að setja á markað flugeldavörur, og tilskipun framkvæmdastjórnarinnar 2008/43/EB frá 4. apríl 2008 um að koma á, samkvæmt tilskipun ráðsins 93/15/EBE, kerfi til að auðkenna og rekja sprengiefni til almennra nota, eins og þær voru teknar upp í samninginn um Evrópska efnahagssvæðið með ákvörðun sameiginlegu EES-nefndarinnar nr. 119/2010 frá 10. nóvember 2010, um breytingu á II. viðauka við EES-samninginn frá 2. maí 1992. 

Til hvers?  Af hverju þarf endilega að setja á kerfi sem kostar milljónir, bara til þess að vita hvaðan vara, sem kveikt er í jafnóðum kemur? 

Hljómar ansi tilgangslaust.  Og dýrt.

  Óheimilt er að selja skotelda sem fluttir hafa verið inn fyrir 1. janúar 2015 og uppfylla ekki skilyrði 2. mgr. 33. gr. um CE-samræmismerkingu til landa innan Evrópska efnahagssvæðisins.

Þarna er illa farið með annarra fé ef farið er eftir.

Þessar breytingar munu kosta bæði tíma og peninga, tíma á versta stað, sé ég, og pening sem við eigum ekki.  Og það sem við fáum fyrir peningana er: dýrari flugeldar og hærri skattar - eða niðurskurður einhversstaðar sem við megum ekki við (let's face it, það verður aldrei skorið niður þar sem það væri bara til bóta.  Kerfið virkar ekki þannig.) 

Létt verk og löðurmannlegt

Hún grennist ekki einu sinni við það.

Hvað er fólk annars að æsa sig út af þessu máli?  Ég hef hvergi heyrt að fólk sé eitthvað skikkað til þess að lifa fyrir minna en það sjálft kærir sig um - nema að mjög litlu leiti.

Við borgum enn ~37% tekjuskatt, sjáið til...

Sveinbjörg hyggst lifa á 750 kr.