Kemur einn púnktur:

„Eiga þá lög­reglu­menn að vera lak­ar vopn­um bún­ir en þeir sem af­skipti er haft af?

Þeir eru nú oftast með liðsauka.  Þessi venjulegi ölóði síkópati sem þeir eru að skifta sér af er venjulega bara einn. 

Í þessu sam­bandi má kannski nefna að sex­tán þúsund manns gengu um fjöll og firn­indi þung­vopnaðir síðustu helgi.

Allir að berjast við ISIS.  Eða rjúpu... 

Von­andi flest­ir með skot­vopna­leyfi og allt sitt í lagi en það sér eng­inn neitt at­huga­vert við það.

Og var í öllum tilfellum hörku prósess. 

Nei, það á að taka vopn­in af lög­regl­unni.“

Það stendur líka til að ná einhverju af vopnunum af þessum sem fóru á fjöll.  Svo lögreglan og almenningur situr að einhverju leiti við sama borð.

Það eru tvö atriði í málinu sem menn sjá ekki, en eru undirlyggjandi:

Lögreglan virðist í augum fólks vera a breytast í einhvern paramilitary hóp, sem er að auki "öðruvísi."  Ekki af okkur.

Sérsveitin kemur flestum til dæmis fyrir sjónir eins og verur frá öðrum hnetti - þó enginn vilji viðurkenna það.  Og það er viljaverk, af þeirra hálfu.

Því meira öðruvísi = því meira ógnandi. 

Það hjálpar engan vegin að lögreglan er ríkisstofnun, og ríkið er ekki beinlínis þekkt fyrir að gera rétt.  "Guilt by association."

 Annað er beinlínis að fólk er hrætt við byssur.  Og ríkið elur á þeim ótta, og lögreglan líka.

Það er verið að ýja að því að þetta séu einhverjar töfra-græjur sem einungis sérmenntaðir, innvígðir aðilar geta farið með, einungis eftir að hafa fært fórnir til handa hinum mikla guði Shango.  Og þar fram eftir götunum.

Hættið að ljúga að hrædda, heimska fólkinu.  Fyrir mig?

„Við viljum koma heilir heim“

Af hverju er jöfnuður eitthvað markmið?

Af hverju erum við ekki að stefna að ríkidæmi?

Jöfnuður er auðveldur.  Maður bara gerir alla fátæka.  þannig er minni öfund. 

Mikill jöfnuður á alþjóðlegan mælikvarða