Lissabonsáttmálinn, AKA "pakkinn":

III. BÁLKUR
LANDBÚNAÐUR OG SJÁVARÚTVEGUR

 

***

 

Vúhú!

 

***

 

38. gr.

1. Sambandið skal móta og framkvæma sameiginlega stefnu í landbúnaðar- og sjávarútvegsmálum.
Innri markaðurinn tekur einnig til landbúnaðar, sjávarútvegs og viðskipta með landbúnaðarafurðir. Með landbúnaðarafurðum er hér átt við afurðir akuryrkju, búfjárræktar og fiskveiða, ásamt afurðum sem tengjast þeim beint og komnar eru af fyrsta vinnslustigi. Litið skal svo á að vísanir til sameiginlegu landbúnaðarstefnunnar eða landbúnaðar og notkun hugtaksins ,,landbúnaður" varði einnig sjávarútveg, með hliðsjón af sérstökum einkennum þess atvinnuvegar.
2. Ef ekki er kveðið á um annað í 39.­ 44. gr. gilda reglurnar, sem mæla fyrir um stofnun og
starfsemi innri markaðarins, um landbúnaðarafurðir.
3. Afurðir, sem ákvæði 39.­ 44. gr. gilda um, eru skráðar í I. viðauka.
4. Starfsemi og þróun innri markaðarins fyrir landbúnaðarafurðir verður að haldast í hendur við mótun sameiginlegrar landbúnaðarstefnu. 

 

***

 

Fiskur er landbúnaðarafurð núna.

 

***

 

39. gr.

1. Markmið sameiginlegu landbúnaðarstefnunnar skulu vera:
a) að auka framleiðni í landbúnaði með því að stuðla að tækniframförum og tryggja skynsamlega
þróun landbúnaðarframleiðslunnar og sem hagkvæmasta nýtingu framleiðsluþátta, einkum
vinnuafls,
b) að tryggja á þennan hátt viðunandi lífskjör í landbúnaði, einkum með því að auka tekjur þeirra
einstaklinga sem stunda landbúnað,
c) að sjá til þess að stöðugleiki ríki á mörkuðum,
d) að tryggja vöruframboð,
e) að sjá til þess að neytendur fái vörur á sanngjörnu verði.
2. Við mótun sameiginlegrar landbúnaðarstefnu og hinna sérstöku aðferða sem beitt verður við
framkvæmd hennar skal hafa hliðsjón af eftirtöldu:
a) hinu sérstaka eðli landbúnaðarins, sem stafar af félagslegum aðstæðum landbúnaðar og mismun á atvinnuskilyrðum og náttúrufari eftir landbúnaðarsvæðum,
b) nauðsyn þess að viðeigandi aðlögun fari fram stig af stigi,

c) þeirri staðreynd að náin tengsl eru milli landbúnaðar aðildarríkjanna og efnahagslífsins í heild. 

 

***

 

e) væri alveg hægt að redda hérna ef vilji væri fyrir hendi.  En viljinn er ekki fyrir hendi.  Og getiði séð fyrir ykkur að eitthvað batni hérna þrátt fyrir ESB aðild?

 

***

 

40. gr.

1. Koma skal á sameiginlegu skipulagi landbúnaðarmarkaða til þess að ná þeim markmiðum sem
kveðið er á um í 39. gr.
Skipulagið skal vera eitt af eftirtöldu, eftir því um hvaða afurðir er að ræða:
a) sameiginlegar samkeppnisreglur,
b) skyldubundin samræming á ólíku markaðsskipulagi aðildarríkjanna,
c) evrópskt markaðsskipulag.

 

***

 

Hvað er "evrópskt markaðsskipulag?" 

 

*** 

 

2. Sameiginlegt skipulag skv. 1. mgr. getur falið í sér allar ráðstafanir sem þörf er á til að ná þeim
markmiðum sem tilgreind eru í 39. gr., einkum að því er varðar verðstýringu, styrki til framleiðslu og markaðssetningar ýmissa afurða, fyrirkomulag á geymslu og tilflutningi, og sameiginlegt kerfi til að koma á jafnvægi í inn- eða útflutningi.
Hið sameiginlega skipulag skal einskorðað við þau markmið sem tilgreind eru í 39. gr. og skal ekki fela í sér neina mismunun milli framleiðenda eða neytenda innan Sambandsins.
Sameiginleg verðlagsstefna skal byggð á sameiginlegum viðmiðunum og samræmdum
reikningsaðferðum.
3. Í því skyni að vinna að markmiðum hins sameiginlega skipulags skv. 1. mgr. má stofna einn eða fleiri þróunar- og ábyrgðarsjóði fyrir landbúnaðinn. 

 

***

 

Ef það er svona mikið sameiginlegt verðskipulag, af hverju er vöruverð þá mismunandi milli ESB landa? 

 

***

 

41. gr.

Til þess að ná þeim markmiðum, sem tilgreind eru í 39. gr., má meðal annars setja ákvæði um
eftirfarandi ráðstafanir innan marka sameiginlegu landbúnaðarstefnunnar:
a) samræmdar ráðstafanir á sviði starfsmenntunar og rannsókna og til að miðla þekkingu á
landbúnaðarmálum; í þessu getur falist að fé sé lagt sameiginlega til verkefna eða stofnana,

b) samræmdar ráðstafanir til að ýta undir neyslu á tilteknum afurðum. 

 

***

 

42. gr.

Ákvæði kaflans sem fjallar um samkeppnisreglur gilda aðeins um framleiðslu og viðskipti með
landbúnaðarafurðir að því marki sem Evrópuþingið og ráðið ákveða innan þess ramma og með þeim hætti sem kveðið er á um í 2. mgr. 43. gr., svo og með hliðsjón af markmiðum þeim sem tilgreind eru í 39. gr.
Ráðið getur, að tillögu framkvæmdastjórnarinnar, heimilað styrkveitingar:
a) til að vernda atvinnurekstur sem stendur höllum fæti vegna erfiðra atvinnuskilyrða eða náttúrufars,

b) innan ramma hagþróunaráætlana.

 

***

 

43. gr.

1. Framkvæmdastjórnin skal leggja fram tillögur um mótun og framkvæmd sameiginlegu
landbúnaðarstefnunnar, þ.m.t. um hvernig innlend markaðskerfi verði leyst af hólmi með sameiginlegu skipulagi með einhverju því sniði sem kveðið er á um í 1. mgr. 40. gr., og hvernig staðið skuli að framkvæmd ráðstafana sem tilgreindar eru í þessum bálki.
Í tillögunum skal tekið mið af samhengi þeirra þátta landbúnaðarmála sem fjallað er um í þessum bálki.
2. Evrópuþingið og ráðið skulu koma á, í samræmi við almenna lagasetningarmeðferð og að höfðu
samráði við efnahags- og félagsmálanefndina, sameiginlegu skipulagi landbúnaðarmarkaða, eins og
kveðið er á um í 1. mgr. 40. gr. og setja önnur nauðsynleg ákvæði til að ná markmiðum sameiginlegu landbúnaðarstefnunnar og sameiginlegu sjávarútvegsstefnunnar.
3. Ráðið skal, að tillögu framkvæmdastjórnarinnar, samþykkja ráðstafanir sem lúta að ákvörðun
verðs, álagningar, styrkja og magntakmarkana, svo og ákvörðun og úthlutun veiðiheimilda.
4. Í samræmi við 2. mgr. er heimilt að láta sameiginlegt skipulag markaða, sem kveðið er á um í 1.
mgr. 40. gr., leysa af hólmi markaðsskipulag einstakra aðildarríkja ef:
a) hið sameiginlega skipulag veitir aðildarríkjum, sem eru ráðstöfuninni andvíg og hafa eigið skipulag á framleiðslunni, sem um er að ræða, sambærilega tryggingu fyrir atvinnu og sambærilegum lífskjörum hlutaðeigandi framleiðenda, jafnframt því sem höfð er hliðsjón af hugsanlegri aðlögun og þeirri sérhæfingu sem þörf kann að verða á er frá líður,
b) tryggt er með þessu skipulagi að aðstæður til viðskipta innan Sambandsins verði svipaðar þeim sem ríkja á innanlandsmarkaði.
5. Ef komið er á sameiginlegu skipulagi vegna tiltekinna hráefna áður en slíku skipulagi er komið á
fyrir vörur sem eru unnar úr þeim, má flytja hráefnin inn frá þriðju löndum séu þau notuð til að framleiða unnar vörur sem flytja skal út til landa utan Sambandsins. 

 

***

 

Svolítið mikið misðtýrt.  ýðir þetta þá ekki að við getum ekki bara tekið okkur til og selt landbúnaðarafurðir þangað sem okkur sýnist?

 

Gæti, og mun valda vandræðum.  Mat mun verða hent í framtíðinni.  Meira en orðið er, meina ég.

 

***

 

 44. gr. 

Ef vara fellur undir markaðsskipulag í aðildarríki, eða innri reglur sem samsvarandi áhrif hafa, með
afleiðingum sem snerta samkeppnisstöðu svipaðrar framleiðslu í öðru aðildarríki, skulu aðildarríkin
leggja á vöruna jöfnunargjald við innflutning frá því aðildarríki þar sem skipulagið eða reglurnar gilda, nema það ríki leggi jöfnunargjald á útflutning vörunnar.
Framkvæmdastjórnin ákveður fjárhæð þessara gjalda þannig að jafnvægi sé náð að nýju; hún getur
einnig heimilað aðrar ráðstafanir og kveðið á um með hvaða skilyrðum það skuli gert og nánari tilhögun þar að lútandi.

 

***

 

Tollur, með hverju örðu nafni sem er, væri samt kostnaðarsamur.

 

 ***

 

Endum þetta á þessari yfirlýsingu:

 

 58. Yfirlýsing Lýðveldisins Lettlands, Lýðveldisins Ungverjalands og Lýðveldisins Möltu varðandi rithátt heitis sameiginlega gjaldmiðilsins í sáttmálunum

Með fyrirvara um samræmdan rithátt heitis sameiginlegs gjaldmiðils Evrópusambandsins, sem um getur í sáttmálunum, á peningaseðlum og mynt, lýsa Lettland, Ungverjaland og Malta yfir að ritháttur heitis sameiginlega gjaldmiðilsins, þ.m.t. þær myndir heitisins sem notaðar eru í lettneskri, ungverskri og maltneskri útgáfu sáttmálanna, hefur engin áhrif á þær reglur sem gilda um ritun lettnesku, ungversku og maltnesku.  

Nýjar leiðir hækka verð gagnamagns