Ég hinsvegar, mæli eindregið með fitufrystingu

Hún er bæði auðveld og skemmtileg.

Maður tekur bara fituna, og setur hana inn í frysti.  Svo hefur maður hana þar, sér til skemmtunar og yndisauka.

Hvað veit maður nema einhver þurfi frosna fitu?

Svo er bara félagsskapur af henni.  Það er fátt jafn skemmtilegt og að horfa á sjónvarpið með frosna fitu sér við hlið.

Svo er hún líka ágæt á pönnuna til að steikja hitt og þetta - eggjaköku til dæmis.

Einnig getur frosin fita nýst sem vopn - hún dregur aðeins lengra en grjót, vegna þess að hún er aðeins léttari.

Svo er hún líka heppilegt efni til að föndra úr: hægt er að tálga úr henni skúlptúr á meðan hún er frosin, eða leyfa henni að þiðna aðeins og forma hana þá með höndunum.  Aðeins að leyfa sköpunargáfunni að njóta sín.

Frosin fita maður!  Hefur þúsund not.

Mælir alls ekki með fitufrystingu