Höldum áfram að fræðast um innihald hins alræmda pakka:

Bara 213 síður eftir:

 

***

 

4. KAFLI
DÓMSMÁLASAMSTARF Í SAKAMÁLUM
82. gr.

1. Dómsmálasamstarf í sakamálum innan Sambandsins skal byggt á meginreglunni um gagnkvæma
viðurkenningu dóma og dómsniðurstaðna og skal það fela í sér samræmingu á lögum og reglum aðildarríkjanna á þeim sviðum sem um getur í 2. mgr. og í 83. gr. 

 

*** 

 

Þetta vefst fyrir mö0nnum núna, hver er til í að veðja að þetta haldi því áfram? 

 

*** 

 

Evrópuþingið og ráðið skulu samþykkja, í samræmi við almenna lagasetningarmeðferð, ráðstafanir:
a) þar sem mælt er fyrir um reglur og málsmeðferð til að tryggja að dómar og dómsniðurstöður, á
hvaða formi sem er, séu viðurkennd hvarvetna í Sambandinu,
b) til að koma í veg fyrir og leysa ágreining um lögsögu milli aðildarríkjanna,
c) til að styðja við menntun dómara og starfsmanna dómstóla,
d) til að greiða fyrir samstarfi dómsmálayfirvalda eða sambærilegra yfirvalda í aðildarríkjunum í
tengslum við meðferð sakamála og fullnustu ákvarðana.
2. Evrópuþinginu og ráðinu er heimilt, með samþykkt tilskipana í samræmi við almenna
lagasetningarmeðferð, að setja lágmarksreglur að því marki sem þurfa þykir til að greiða fyrir
gagnkvæmri viðurkenningu dóma og dómsniðurstaðna, lögreglusamvinnu og dómsmálasamstarfi í
sakamálum sem teygja anga sína yfir landamæri. Í slíkum reglum skal taka tillit til þess munar sem er á réttarvenjum og réttarkerfum aðildarríkjanna.
Í þeim skal fjallað um:
a) gagnkvæma viðurkenningu sönnunargagna milli aðildarríkjanna,
b) réttindi einstaklinga við meðferð sakamála,
c) réttindi fórnarlamba afbrota,
d) aðra sértæka þætti við meðferð sakamála sem ráðið hefur tilgreint fyrir fram í ákvörðun; ráðið skal taka slíka ákvörðun einróma að fengnu samþykki Evrópuþingsins.
Með samþykkt þeirra lágmarksreglna, sem um getur í þessari málsgrein, er ekki komið í veg fyrir að
aðildarríkin geti viðhaldið eða tekið upp öflugri vernd fyrir einstaklinga.
3. Líti aðildarríki sem á sæti í ráðinu svo á að drög að tilskipun, sem um getur í 2. mgr., myndu hafa
áhrif á grundvallarþætti í refsiréttarkerfi þess getur það farið fram á að drögunum verði vísað til
leiðtogaráðsins. Í því tilviki skal fresta almennri lagasetningarmeðferð. Náist samstaða skal
leiðtogaráðið vísa drögunum aftur til ráðsins að umræðum loknum, innan fjögurra mánaða frá
frestuninni, og lýkur þá frestun almennrar lagasetningarmeðferðar.
Ef ekki næst samkomulag og minnst níu aðildarríki óska eftir því að koma á aukinni samvinnu á
grundvelli viðkomandi draga að tilskipun skulu þau tilkynna það Evrópuþinginu, ráðinu og framkvæmdastjórninni innan sama frests. Í því tilviki skal litið svo á að fyrir liggi heimild til að hefja þá auknu samvinnu sem um getur í 2. mgr. 20. gr. sáttmálans um Evrópusambandið og 1. mgr. 329. gr. þessa sáttmála og gilda þá ákvæðin um aukna samvinnu. 

 

***

 

83. gr.

1. Evrópuþinginu og ráðinu er heimilt, með samþykkt tilskipana í samræmi við almenna
lagasetningarmeðferð, að setja lágmarksreglur varðandi skilgreiningu refsiverðra brota og viðurlaga
þegar um ræðir sérlega alvarleg afbrot sem teygja anga sína yfir landamæri, vegna eðlis síns eða
afleiðinga eða ef sérstök þörf er á að berjast sameiginlega gegn þeim.
Um er að ræða eftirtalin svið afbrota: hryðjuverk, mansal og kynferðislega misneytingu kvenna og
barna, ólögleg viðskipti með fíkniefni, ólögleg vopnaviðskipti, peningaþvætti, spillingu, fölsun
greiðslumiðla, tölvuglæpi og skipulagða afbrotastarfsemi.
Ráðinu er heimilt, með vísan til þróunar afbrota, að samþykkja ákvörðun þar sem tilgreind eru önnur svið afbrota sem uppfylla þær viðmiðanir sem um getur í þessari málsgrein. Það skal taka ákvörðun einróma að fengnu samþykki Evrópuþingsins.
2. Ef nauðsynlegt reynist að samræma lög og reglur aðildarríkjanna á sviði refsiréttar til að tryggja
skilvirka framkvæmd stefnu Sambandsins á sviði þar sem samræmingarráðstafanir hafa verið gerðar, er heimilt að setja með tilskipunum lágmarksreglur um skilgreiningu refsiverðra brota og viðurlaga á viðkomandi sviði. Samþykkja skal slíkar tilskipanir í samræmi við sömu almennu eða sérstöku lagasetningarmeðferð og fylgt var við samþykkt viðkomandi samræmingarráðstafana, sbr. þó 76. gr.
3. Líti aðildarríki sem á sæti í ráðinu svo á að drög að tilskipun, sem um getur í 1. og 2. mgr., myndu hafa áhrif á grundvallarþætti í refsiréttarkerfi viðkomandi ríkis getur það farið fram á að drögunum að tilskipuninni verði vísað til leiðtogaráðsins. Í því tilviki skal fresta almennri lagasetningarmeðferð. Náist samstaða skal leiðtogaráðið vísa drögunum aftur til ráðsins að umræðum loknum, innan fjögurra mánaða frá frestuninni, og lýkur þá frestun almennrar lagasetningarmeðferðar.
Ef ekki næst samkomulag og minnst níu aðildarríki óska eftir því að koma á aukinni samvinnu á
grundvelli viðkomandi draga að tilskipun skulu þau tilkynna það Evrópuþinginu, ráðinu og framkvæmdastjórninni innan sama frests. Í því tilviki skal litið svo á að fyrir liggi heimild til að hefja þá auknu samvinnu sem um getur í 2. mgr. 20. gr. sáttmálans um Evrópusambandið og 1. mgr. 329. gr. þessa sáttmála og gilda þá ákvæðin um aukna samvinnu. 

 

***

 

Eiginlega nauðsyn, vegna 82. greinar. 

 

***

 

84. gr.
Evrópuþinginu og ráðinu er heimilt að ákveða ráðstafanir, í samræmi við almenna
lagasetningarmeðferð, til hvatningar og stuðnings aðgerðum aðildarríkjanna á sviði forvarna gegn afbrotum, þó ekki með neins konar samræmingu á lögum og reglum aðildarríkjanna. 

 

***

 

Ég hata stofnanamál.

 

***

 

85. gr.

1. Hlutverk Evrópsku réttaraðstoðarinnar (Eurojust) er að styðja og efla samræmingu og samstarf
yfirvalda sem fara með rannsókn mála og ákæruvald í aðildarríkjunum vegna alvarlegra afbrota sem
hafa áhrif á tvö aðildarríki eða fleiri eða þegar saksókn byggist á sameiginlegum grunni, á grundvelli aðgerða af hálfu yfirvalda aðildarríkjanna og Evrópulögreglunnar (Europol) og upplýsinga frá þeim.
Evrópuþingið og ráðið skulu í þessu tilliti ákveða skipulag Evrópsku réttaraðstoðarinnar, starf hennar, verksvið og verkefni, með samþykkt reglugerða í samræmi við almenna lagasetningarmeðferð.
Verkefnin geta verið:
a) að hefja rannsókn sakamáls, svo og að leggja til að lögbær yfirvöld í aðildarríki hefji saksókn,
einkum þegar um er að ræða afbrot sem skaða fjárhagslega hagsmuni Sambandsins,
b) að samræma rannsóknir og saksóknir sem um getur í a-lið,
c) að styrkja dómsmálasamstarf, þ.m.t. með lausn ágreiningsmála varðandi lögsögu og með náinni
samvinnu við Evrópunet dómstóla (European Judicial Network).
Í reglugerðunum skal enn fremur ákveða með hvaða hætti leita skuli eftir þátttöku Evrópuþingsins og þjóðþinganna við mat á starfsemi Evrópsku réttaraðstoðarinnar.
2. Í þeim saksóknum, sem um getur í 1. mgr., og með fyrirvara um 86. gr., skulu þar til bærir embættismenn í aðildarríkjunum annast allar formlegar athafnir við málsmeðferð fyrir dómstólum. 

 

***

 

86. gr.

1. Í því skyni að berjast gegn afbrotum, sem hafa áhrif á fjárhagslega hagsmuni Sambandsins, er
ráðinu heimilt, með samþykkt reglugerða í samræmi við sérstaka lagasetningarmeðferð, að koma á fót embætti saksóknara Evrópusambandsins við Evrópsku réttaraðstoðina. Ráðið skal taka ákvörðun einróma að fengnu samþykki Evrópuþingsins.
Liggi einróma ákvörðun ekki fyrir í ráðinu er hópi a.m.k. níu aðildarríkja heimilt að fara fram á að
reglugerðardrögunum verði vísað til leiðtogaráðsins. Í því tilviki skal fresta málsmeðferð ráðsins. Náist samstaða skal leiðtogaráðið vísa drögunum aftur til ráðsins að umræðum loknum, innan fjögurra mánaða frá frestuninni, og lýkur þá frestun almennrar lagasetningarmeðferðar.
Ef ekki næst samkomulag og minnst níu aðildarríki óska eftir því að koma á aukinni samvinnu á
grundvelli viðkomandi draga að reglugerð skulu þau tilkynna það Evrópuþinginu, ráðinu og
framkvæmdastjórninni innan sama frests. Í því tilviki skal litið svo á að fyrir liggi heimild til að hefja þá auknu samvinnu sem um getur í 2. mgr. 20. gr. sáttmálans um Evrópusambandið og 1. mgr. 329. gr. þessa sáttmála og gilda þá ákvæðin um aukna samvinnu.
2. Embætti saksóknara Evrópusambandsins skal, í samstarfi við Evrópulögregluna ef við á, bera
ábyrgð á að rannsaka, sækja til saka og draga fyrir dóm þá sem fremja afbrot sem skaða fjárhagslega hagsmuni Sambandsins, eins og þeir eru skilgreindir í reglugerðinni sem kveðið er á um 1. mgr., og vitorðsmenn þeirra. Embættið skal gegna skyldum saksóknara við þar til bæra dómstóla aðildarríkjanna í tengslum við slík afbrot.
3. Reglugerðirnar, sem um getur í 1. mgr., skulu hafa að geyma almennar reglur um embætti
saksóknara Evrópusambandsins, skilyrði um hvernig hann skuli haga störfum sínum, starfsreglur sem eiga við um starfsemi hans, ásamt reglum um það hvenær sönnunargögn teljast tæk fyrir dómi, sem og reglur um endurskoðun dómsvalda á þeim ráðstöfunum er varða málsmeðferð sem embættið gerir í tengslum við störf sín.
4. Leiðtogaráðinu er heimilt að samþykkja, á sama tíma eða síðar, ákvörðun um breytingu á 1. mgr., í því skyni að víkka út valdsvið embættis saksóknara Evrópusambandsins og láta það taka til alvarlegra afbrota sem teygja anga sína yfir landamæri, og um breytingu, í samræmi við það, á 2. mgr. að því er varðar þá sem fremja alvarleg afbrot, sem hafa áhrif í fleiri en einu aðildarríki, og vitorðsmenn þeirra.

Leiðtogaráðið skal taka ákvörðun einróma að fengnu samþykki Evrópuþingsins og að höfðu samráði við framkvæmdastjórnina. 

 

***

 

5. KAFLI
LÖGREGLUSAMVINNA
87. gr.

1. Sambandið skal koma á lögreglusamvinnu milli lögbærra yfirvalda í öllum aðildarríkjunum, þ.m.t. lögreglu, tollgæslu og annarra sérhæfðra löggæslustofnana sem vinna að því að koma í veg fyrir, koma upp um og rannsaka refsiverða verknaði.
2. Með tilliti til 1. mgr. er Evrópuþinginu og ráðinu heimilt, í samræmi við almenna
lagasetningarmeðferð, að ákveða ráðstafanir varðandi:
a) öflun, geymslu, vinnslu, greiningu og skipti á viðeigandi upplýsingum,
b) stuðning vegna þjálfunar starfsmanna og samvinnu um starfsmannaskipti, búnað og rannsóknir á aðferðum við að koma upp um afbrot,
c) sameiginlegar rannsóknaraðferðir til að koma upp um alvarlegar tegundir skipulagðrar
afbrotastarfsemi.
3. Ráðinu er heimilt, í samræmi við sérstaka lagasetningarmeðferð, að ákveða ráðstafanir varðandi
samvinnu um samvinnu milli yfirvalda sem um getur í þessari grein. Ráðið skal taka ákvörðun einróma og að höfðu samráði við Evrópuþingið.
Liggi einróma ákvörðun ekki fyrir í ráðinu er hópi a.m.k. níu aðildarríkja heimilt að fara fram á að
drögunum að ráðstöfununum verði vísað til leiðtogaráðsins. Í því tilviki skal fresta málsmeðferð ráðsins.
Náist samstaða skal leiðtogaráðið vísa drögunum aftur til ráðsins að umræðum loknum, innan fjögurra mánaða frá frestuninni, og lýkur þá frestun almennrar lagasetningarmeðferðar.
Ef ekki næst samkomulag og minnst níu aðildarríki óska eftir því að koma á aukinni samvinnu á
grundvelli viðkomandi draga að ráðstöfunum skulu þau tilkynna það Evrópuþinginu, ráðinu og
framkvæmdastjórninni innan sama frests. Í því tilviki skal litið svo á að fyrir liggi heimild til að hefja þá auknu samvinnu sem um getur í 2. mgr. 20. gr. sáttmálans um Evrópusambandið og 1. mgr. 329. gr. þessa sáttmála og gilda þá ákvæðin um aukna samvinnu.

Sú sértæka málsmeðferð, sem kveðið er á um í annarri og þriðju undirgrein, á ekki við um gerðir sem teljast vera þróun á Schengen-réttarreglunum. 

 

***

 

88. gr.

1. Hlutverk Evrópulögreglunnar er að styðja við og efla aðgerðir á vegum lögregluyfirvalda og
annarra löggæslustofnana í aðildarríkjunum og samstarf þeirra á milli við að koma í veg fyrir og berjast gegn alvarlegum afbrotum sem hafa áhrif á tvö aðildarríki eða fleiri, hryðjuverkum og öðrum tegundum afbrota sem hafa áhrif á sameiginlega hagsmuni er falla undir einhverja af stefnum Sambandsins.
2. Evrópuþingið og ráðið skulu ákveða skipulag Evrópulögreglunnar, starf hennar, verksvið og
verkefni, með samþykkt reglugerða í samræmi við almenna lagasetningarmeðferð. Verkefnin geta
verið:
a) öflun, geymsla, vinnsla, greining og skipti á upplýsingum, einkum frá yfirvöldum aðildarríkjanna,
yfirvöldum þriðju landa eða þriðju aðilum,
b) samræming, skipulagning og framkvæmd rannsókna og aðgerða sem framkvæmdar eru í samvinnu við lögbær yfirvöld í aðildarríkjunum eða á vettvangi sameiginlegra rannsóknarteyma, og í samstarfi við Evrópsku réttaraðstoðina þar sem við á.
Í þessum reglugerðum skal einnig mæla fyrir um málsmeðferð við grannskoðun Evrópuþingsins á
starfsemi Evrópulögreglunnar í samstarfi við þjóðþingin.
3. Aðgerðir Evrópulögreglunnar verða að fara fram í samráði við og með samþykki yfirvalda í því aðildarríki, einu eða fleirum, sem ræður yfir viðkomandi svæði. Einungis lögbær yfirvöld í aðildarríki hafa heimild til að beita þvingunarúrræðum. 

 

***

 

Sjáið lengdina á þessum greinum?  Jæja, endum á einnis tuttri og tökum svo yfirlýsingu:

 

***

 

89. gr.

Ráðið skal, í samræmi við sérstaka lagasetningarmeðferð, mæla fyrir um þau skilyrði og þær takmarkanir sem gilda um störf sem lögbærum yfirvöldum aðildarríkjanna, sem um getur í 82. og 87. gr., er heimilt að sinna á yfirráðasvæði annars aðildarríkis í samráði við yfirvöld þess ríkis og með samþykki þeirra. Ráðið skal taka ákvörðun einróma og að höfðu samráði við Evrópuþingið. 

 

***

 

Það var og...

 

***

 

61. Yfirlýsing Lýðveldisins Póllands vegna ákvæða sáttmála Evrópusambandsins um grundvallarréttindi Sáttmálinn hefur á engan hátt áhrif á rétt aðildarríkja til að setja lög sem lúta að almennu siðgæði, fjölskyldurétti, svo og verndun mannlegrar reisnar og virðingu fyrir líkamlegri og siðferðilegri friðhelgi mannsins. 

Ágætt að það skuli vera keppt í þessu.

Okkur gengur greinilega miklu betur í þessari íþrótt en fótbolta nokkurntíma.

Evrópumetið í klamydíu stendur

Ég myndi nú ekki hafa áhyggjur af þessu

1: Það má alveg vera bil á milli læranna.  Þegar það fera að verða mögulegt að telja beinin, eða verra: sjá móta fyrir smáþörmunum, þá er eitthvað að.  En hey, þegar svo er orðið hefur daman engan áhuga... 

2: Þetta er mjög - markvisst klám -.  En hey, regla 36: No matter what it is, it is somebody's fetish. No exceptions.  (http://www.urbandictionary.com/define.php?term=rules+of+the+internet) 

Læragapið vekur ugg

Pedófílar hugsa alltaf um börnin

Ég segi: það er ekki nóg bara að hugsa um eitthvað.  Hvernig hugsar þú um það?

"„Áherslurnar eru róttækar og ábyrgar. Þær snúast um að jafna kjör, uppræta fátækt og vinna gegn síaukinni mismunun í samfélaginu. Það verður fyrst og fremst gert með því að koma til móts við börn og barnafjölskyldur,“ sagði Sóley Tómasdóttir," 

Við skulum fara yfir þetta:

"Áherslurnar ... snúast um að jafna kjör..."

Ekki bæta kjör, bara jafna þau.  Alveg eins og þau voru að gera allt síðasta kjörtímabil.

"... uppræta fátækt... "

Var ekki alveg að virka hjá þeim.  Nema hún meini þetta írónískt.

"og vinna gegn síaukinni mismunun í samfélaginu."

Veit ekki einusinni hvar ég á að byrja.  Ég myndi ekki þekkja landið aftur ef hér væri ekki allt á kafi í allskyns mismunun á grundvelli flókinna reglna settra af *vinstri-mönnum.*

"„Fátækt er vaxandi vandamál í samfélaginu og við viljum uppræta henni." 

Slök menntun er líka vaxandi vandamál, sé ég.

"Við viljum bjóða upp á gjaldfrjálsa þjónustu við börn," 

Göfugt, og allt það, en mun ekki gerast.  Undir styrkri stjórn VG mun öll þjónusta við börn ekki bara verða alvbeg ókeypis, heldur alveg svínslega dýr. 

"Myndast hefur trúnaðarbrestur" 

Er það?  Í alvöru?  Eða er þetta bara einhver frasi sem allir nota en enginn skilur?

"...standa þurfi með samfélagslegum fyrirtækjum sem borgin rekur, s.s. Sorpu, Strætó og Orkuveitunni." 

Nei fjandinn hafi það!  Ekki reka sorpu eins og strætó.  Það endar bara með sorpi úti á götu.

"Það er algjört lykilatriði að þessar stofnanir og fyrirtæki séu rekin á ábyrgð samfélagsins og að almenningur hafi forræði yfir þeim." 

Almenningur ber alla ábyrgðina, en hefur ekkert af forræðinu.  Sama hvað hver segir, ég, þú, einhver annar, það mun ekki breytast.

"Einkabíllinn er einhver mesta meinsemd þegar kemur að loftslagsvánni." 

1: hvað er að koma að loftslagsvánni?  Hvenær má búast við að það komist þangað?

2: Hvað er svona válegt við loftslagið?

3: af hverju er bíllinn meinsemd?

Þetta verður meinlætalíf sem þau bjóða uppá.  Við munum alveg hvernig það var.

Vinstri græn munu hugsa um börnin

Kíkjum aftur í pakkann, þó hann sé leiðinlegur:

216 síður eftir:

 

***

 

72. gr.

Þessi bálkur hefur ekki áhrif á það með hvaða hætti aðildarríkin sinna skyldum sem á þeim hvíla að því er varðar lög og reglu og innra öryggi.

 

***

 

Hvað sem það nú þýðir.

 

***

 

73. gr.

Aðildarríkjunum er heimilt að skipuleggja sín á milli og á eigin ábyrgð samstarf og samræmingu milli þar til bærra stjórnsýslustofnana sinna sem bera ábyrgð á þjóðaröryggi, með því fyrirkomulagi sem þau telja viðeigandi.

 

***

 

74. gr.

Ráðið skal samþykkja ráðstafanir til að tryggja samvinnu á sviði stjórnsýslu milli hlutaðeigandi yfirvalda í aðildarríkjunum á þeim sviðum sem falla undir þennan bálk, svo og á milli þessara yfirvalda og framkvæmdastjórnarinnar. Það skal taka ákvörðun að fenginni tillögu framkvæmdastjórnarinnar, með fyrirvara um 76. gr. og að höfðu samráði við Evrópuþingið. 

 

***

 

Torf.

 

***

 

75. gr.

Evrópuþingið og ráðið skulu þegar slíkt er nauðsynlegt til að ná markmiðum 67. gr. um að koma í veg fyrir og berjast gegn hryðjuverkum og áþekkri háttsemi, setja reglugerðir í samræmi við almenna lagasetningarmeðferð sem mæla fyrir um ramma um ráðstafanir á sviði stjórnsýslu vegna
fjármagnsflutninga og greiðslna, s.s. frystingu fjármuna, fjáreigna eða efnahagslegs ávinnings sem
tilheyra, eru í eigu eða í vörslu einstaklinga eða lögaðila, hópa eða aðila annarra en ríkja.
Ráðið skal, að tillögu framkvæmdastjórnarinnar, samþykkja ráðstafanir til framkvæmdar þeim ramma sem um getur í fyrstu málsgrein.

Í gerðunum, sem um getur í þessari grein, skulu einnig vera nauðsynleg ákvæði um lagalega réttarvernd.

 

***

 

Þetta má ekki bara heyra undir almenn hegningarlög?  Af hverju ekki?

 

***

 

76. gr.
Gerðirnar, sem um getur í 4. og 5. kafla, skulu, ásamt þeim ráðstöfunum sem um getur í 74. gr. og
tryggja samvinnu á sviði stjórnsýslu á þeim sviðum sem falla undir þessa kafla, samþykktar:
a) að tillögu framkvæmdastjórnarinnar eða

b) að frumkvæði fjórðungs aðildarríkjanna. 

 

***

 

2. KAFLI
STEFNUR ER VARÐA LANDAMÆRAEFTIRLIT, HÆLISVEITINGAR OG INNFLYTJENDUR

77. gr.

1. Sambandið skal móta stefnu sem miðar að því að:
a) tryggja að ekki sé haft eftirlit með för fólks yfir innri landamæri, óháð ríkisfangi þess,

 

***

 

Uhm... hvað voru þeir að segja um hryðjuverk hér að ofan?

 

*** 

 

b) hafa eftirlit með för fólks yfir ytri landamæri og vakta slíka umferð með skilvirkum hætti,

 

*** 

 

Seinast þegar ég tékkaði var allt slíkt kallað "rasismi" og "fordómar."  Gildir það kannski ekki þegar EB gerir það?

 

*** 

 

c) taka í áföngum upp samþætt kerfi fyrir stjórnun á ytri landamærum.
2. Með tilliti til 1. mgr. skulu Evrópuþingið og ráðið samþykkja, í samræmi við almenna
lagasetningarmeðferð, ráðstafanir varðandi:
a) sameiginlega stefnu um vegabréfsáritanir og önnur dvalarleyfi til skamms tíma,
b) eftirlit sem fólk, sem fer yfir ytri landamærin, þarf að gangast undir,
c) skilyrði sem gilda um frelsi ríkisborgara þriðju landa til ferða innan Sambandsins í stuttan tíma,
d) hverja þá ráðstöfun sem nauðsynleg telst til að taka í áföngum upp samþætt kerfi fyrir stjórnun á
ytri landamærum,
e) það að ekki sé haft eftirlit með för fólks yfir innri landamæri, óháð ríkisfangi þess.
3. Ef aðgerðir af hálfu Sambandsins reynast nauðsynlegar til að auðvelda nýtingu réttarins, sem um
getur í a-lið 2. mgr. 20. gr., og kveði sáttmálarnir ekki á um nauðsynlegar valdheimildir, er ráðinu
heimilt að samþykkja, í samræmi við sérstaka lagasetningarmeðferð, ákvæði varðandi vegabréf,
kennivottorð, dvalarleyfi eða önnur slík skjöl. Ráðið skal taka ákvörðun einróma og að höfðu samráði við Evrópuþingið.
4. Þessi grein hefur ekki áhrif á valdheimildir aðildarríkjanna til að afmarka landamæri sín landfræðilega í samræmi við þjóðarétt. 

 

***

 

Takiði eftir að þei nota alltaf orðið "varðandi" í stað "um?"

 

***

 

78. gr.

1. Sambandið skal móta sameiginlega stefnu um hælisveitingar, viðbótarvernd og bráðabirgðavernd
með það í huga að ríkisborgarar þriðju landa, sem þarfnast alþjóðlegrar verndar, fái viðeigandi stöðu og að fylgt sé meginreglunni um að vísa fólki ekki aftur þangað sem líf þess eða frelsi kann að vera í hættu.
Þessi stefna verður að vera í samræmi við Genfarsáttmálann frá 28. júlí 1951, bókunina um réttarstöðu flóttamanna frá 31. janúar 1967 og aðra viðeigandi sáttmála.
2. Með tilliti til 1. mgr. skulu Evrópuþingið og ráðið samþykkja, í samræmi við almenna
lagasetningarmeðferð, ráðstafanir varðandi samevrópskt hælisveitingakerfi sem felur í sér:
a) samræmda réttarstöðu hælisleitenda, sem gildir í gervöllu Sambandinu, til handa ríkisborgurum
þriðju landa,
b) samræmda réttarstöðu þeirra sem njóta viðbótarverndar, til handa ríkisborgurum þriðju landa sem þarfnast alþjóðlegrar verndar ef þeir fá ekki hæli í Evrópu,

 

***

 

Allt í lagi, en svo kemur þessi:

 

*** 

 

c) sameiginlegt kerfi bráðabirgðaverndar fyrir fólk sem hefur neyðst til að yfirgefa heimili sín og
heimahaga vegna stórfellds innstreymis flóttamanna,

 

*** 

 

Það var og.  Slíkt innstreymi flóttamanna mætti alveg skilgreina sem innras, og ætti að bregðast við henni sem slíkri.

 

*** 

 

d) sameiginlega málsmeðferð við veitingu og afturköllun samræmdrar réttarstöðu hælisleitenda eða
þeirra sem njóta viðbótarverndar,
e) viðmiðanir og fyrirkomulag við að ákvarða hvaða aðildarríki skuli taka til meðferðar umsókn um
hæli eða viðbótarvernd,
f) reglur um móttöku hælisleitenda og umsækjenda um viðbótarvernd,
g) samstarf og samvinnu við þriðju lönd með það að markmiði að stýra innstreymi hælisleitenda og
umsækjenda um viðbótarvernd eða bráðabirgðavernd.
3. Ef neyðarástand skapast í einu eða fleiri aðildarríkjum vegna skyndilegs innstreymis ríkisborgara þriðju landa er ráðinu heimilt að samþykkja bráðabirgðaráðstafanir, í þágu hlutaðeigandi aðildarríkis eða aðildarríkja, að tillögu framkvæmdastjórnarinnar. Ráðið skal taka ákvörðun að höfðu samráði við Evrópuþingið. 

 

***

 

Flókið, og verður sennilega ekki sett í notkun neinsstaðar nema hér.  Því við erum fífl. 

 

***

 

79. gr.

1. Sambandið skal móta sameiginlega innflytjendastefnu með það að markmiði að tryggja skilvirka
stjórn, á öllum stigum, á straumi innflytjenda, sanngjarna meðferð ríkisborgara þriðju landa sem dveljast löglega í aðildarríkjunum og að komið sé í veg fyrir og efldar séu ráðstafanir til að berjast gegn ólöglegum innflutningi fólks og mansali.
2. Með tilliti til 1. mgr. skulu Evrópuþingið og ráðið samþykkja, í samræmi við almenna
lagasetningarmeðferð, ráðstafanir er varða eftirfarandi:
a) komu- og dvalarskilyrði og reglur um útgáfu aðildarríkjanna á vegabréfsáritunum og dvalarleyfum til langrar dvalar, þ.m.t. til handa þeim sem koma til að sameinast fjölskyldum sínum,
b) skilgreiningu á réttindum ríkisborgara þriðju landa sem dvelja löglega í aðildarríki, þ.m.t. skilyrði
fyrir frjálsri för og dvöl í öðrum aðildarríkjum,
c) ólöglegan innflutning fólks og dvöl í leyfisleysi, þ.m.t. brottflutning og heimsendingu fólks sem
dvelur í landi án leyfis,
d) baráttu gegn mansali, einkum þegar konur og börn eiga í hlut.
3. Sambandinu er heimilt að gera samninga við þriðju lönd um endurviðtöku á ríkisborgurum þriðju
landa í upprunalandi þeirra eða landinu sem þeir koma frá ef þeir uppfylla ekki eða uppfylla ekki lengur skilyrði fyrir komu, veru eða dvöl á yfirráðasvæði eins aðildarríkjanna.
4. Evrópuþinginu og ráðinu er heimilt að ákveða ráðstafanir, í samræmi við almenna
lagasetningarmeðferð, til hvatningar og stuðnings aðgerðum aðildarríkjanna með það fyrir augum að stuðla að aðlögun ríkisborgara þriðju landa sem dvelja með löglegum hætti á yfirráðasvæðum þeirra, þó ekki með neins konar samræmingu á lögum og reglum aðildarríkjanna.
5. Þessi grein hefur ekki áhrif á rétt aðildarríkjanna til að ákveða í hvaða mæli þau leyfa komu ríkisborgara þriðju landa, sem koma frá þriðju löndum, inn á yfirráðasvæði sitt til atvinnuleitar, hvort sem um er að ræða launafólk eða sjálfstætt starfandi einstaklinga. 

 

***

 

Magnaðar langlokurnar í þessu.  Tökum eftir að evrópuþingið ræður þessu öllu, ekki stjórnvöld í viðkomandi landi.

 

***

 

80. gr.

Stefnur Sambandsins, sem um er fjallað í þessum kafla, og framkvæmd þeirra falla undir meginregluna um samstöðu og sanngjarna skiptingu ábyrgðar, þ.m.t. kostnaðar, milli aðildarríkjanna. Þegar þörf krefur skulu gerðir Sambandsins, sem samþykktar eru samkvæmt þessum kafla, fela í sér viðeigandi ráðstafanir til að koma þessari meginreglu til framkvæmda.

 

***

 

Næsti kafli er stuttur:

 

***

 

3. KAFLI
DÓMSMÁLASAMSTARF Í EINKAMÁLUM

81. gr.

1. Sambandið skal koma á dómsmálasamstarfi í einkamálum, sem teygja anga sína yfir landamæri, á grundvelli meginreglunnar um gagnkvæma viðurkenningu dóma og ákvarðana í málum utan réttar. Slíkt samstarf getur tekið til samþykktar ráðstafana um samræmingu á lögum og reglum aðildarríkjanna.
2. Með tilliti til 1. mgr. skulu Evrópuþingið og ráðið samþykkja, í samræmi við almenna
lagasetningarmeðferð, ráðstafanir er miða að því að tryggja, einkum þegar slíkt er nauðsynlegt til að
innri markaðurinn starfi sem skyldi:
a) að aðildarríkin viðurkenni með gagnkvæmum hætti dóma og úrskurði í málum utan réttar og
fullnusti þá,
b) að réttarskjöl og utanréttarskjöl séu birt erlendis,
c) að samræmi ríki milli gildandi reglna í aðildarríkjunum varðandi lagaskil og lögsögu,
d) að samstarf sé haft um öflun sönnunargagna,
e) að skilvirkur aðgangur sé að réttarkerfinu,
f) að hindrunum á fullnægjandi framkvæmd í einkamálum verði rutt úr vegi, ef nauðsyn krefur með
því að stuðla að auknu samræmi milli gildandi reglna í aðildarríkjunum um meðferð einkamála,
g) að mótaðar verði fleiri leiðir til að leysa deilumál,
h) að stutt sé við menntun dómara og starfsmanna dómstóla.
3. Þrátt fyrir 2. mgr. skal ráðið ákveða ráðstafanir, í samræmi við sérstaka lagasetningarmeðferð,
varðandi fjölskyldurétt sem hefur áhrif yfir landamæri. Ráðið skal taka ákvörðun einróma og að höfðu samráði við Evrópuþingið.
Ráðinu er heimilt, að tillögu framkvæmdastjórnarinnar, að samþykkja ákvörðun þar sem tilgreindir eru þeir þættir fjölskylduréttar sem hafa áhrif yfir landamæri og heimilt er að samþykkja gerðir um með almennri lagasetningarmeðferð. Ráðið skal taka ákvörðun einróma og að höfðu samráði við
Evrópuþingið.
Tilkynna skal þjóðþingunum um tillöguna sem um getur í annarri undirgrein. Ekki skal samþykkja
ákvörðunina ef þjóðþing hreyfir andmælum innan sex mánaða frá dagsetningu slíkrar tilkynningar. Ráðinu er heimilt að samþykkja ákvörðunina ef enginn hreyfir andmælum. 

 

*** 

 

Ég sé íslensk stjórnvöld í anda framfylgja þessu möglunarlaust.

 

***

 

Ljúkum þessu með yfirlýsingu:

 

***

 

64. Yfirlýsing Hins sameinaða konungsríkis Stóra-Bretlands og Norður-Írlands varðandi
kosningarétt í kosningum til Evrópuþingsins
Breska konungsríkið bendir á að 14. gr. sáttmálans um Evrópusambandið og öðrum ákvæðum sáttmálanna er ekki ætlað að breyta grundvelli kosningaréttar í kosningum til Evrópuþingsins. 

Hvaða hvaða, útlendingar eru bara að kynnast íslenskri menningu

Við þekkjum þetta öll.  Hér fáum við alltaf minna fyrir meira.

Brennivínið er að jafnaði tvöfalt dýrara en annarsstaðar í heimunum, maturinn þrefalt dýrari, bílarnir tvöfalt... og launin þau sömu.

Og það eru engar líkur á að þetta breytist, vegna þess að svona virðist fólk vilja hafa þetta. 

Ísland klárlega ekki best í heimi

Ólíkt hafast feministar að

Í útlöndum eru þær á móti fasisma.

Hér eru þær fasistar. 

Berbrjósta gegn fasisma

Lægri ökuhraði = fleiri slys

Myndavélarnar eru ekki til þess að stuðla að öryggi, heldur vonast þeir eftir að geta sektað sem flesta.

Viljði heimildir?

Gerið svo vel: http://www.ibiblio.org/rdu/sl-irrel.html 

Settir verði upp fleiri myndavélakassar

Heldur Gísli að borgarbúar búi ekki í borginni?

Ég var þarna um daginn.  Komst að því að strætó stoppar ekkert nauðsynlega til að taka mann upp, og ef hann stoppar, þá er ekkert víst að hann fari allan rúntinn sem hann á að fara.

Nei takk.

Í Borg Óttans þarf maður bíl.  Ef ekki, þá þarf maður að hafa áhyggjur.

Tapa á bílaborgarstefnu

Þess vegna er stutt í að 3d prentun verði sett undir eftirlit

Þetta er ekki ógn við neinn að meðan þetta er dýrt, en um leið og þetta verður ódýrt verður þetta gert dýrt, til að ógna engum sem hefur völd.

3d prentun færir almenningi völdin